"نوای پرواز"
نواهای گونه‌گون از میان منشور زندگی عبور میکند و شور شیدایی را در تلخی
یکنواختی می‌رهاند، آنگاه که از میان آن تفکیک می‌شوی و رنگ می‌تابانی تا انتخاب
کنی که سبک بال اوج گیری و پر بکشی تا گستردگی مطلق یا ساکن بمانی و خشک
شوی در ژرفا !
و "او کافیست" وقتی که به سماعی …
تصویر این شیدایی را با خطوط تاریک و بینور بر صفحه‌های رنگی و سفید آورده‌ام
رنگ صفحه‌ها نورهای تفکیکِ تابیده شده هستند و سفیدی
نور مطلقِ یکی شده است.
تک نقطه‌ی طلایی که در بعضی آثار پنهان و در بعضی پیدا است با مفهوم:
"پنهان ز دیده و همه دیده‌ها از اوست" "مولانا" به تصویر آمده و
رنگ طلایی آن در بین تاریکی‌ها با مفهوم:
"چون تو دارم همه دارم دگرم هیچ نباید" "سعدی" میباشد.
نوای پرواز "همه" و "هیچ" است...
نازنین صامت
آبان 03