خود را در فضایى که با نور و اجسام و اشکال مختلف مى‌سازم مى‌شناسم. این‌بار محیط راحتى ساختم و به خودم در کنار کبوتران کاغذیم نگریستم، حرکت کردم، غلت خوردم، و پیدا و پنهان شدم.
من در برابر کبوتر ها به عنوان کودک، زن، نقاش، سازنده، خالق و حتى مخلوق زندگى کردم. در همان مکان همیشگى، پشت بام خانه و اتاق کار من.