«آنچه از شاعر می‌شناسیم، تنها شعر نیست بلکه شعور جاری هنرمند است که در هر بستر هنری و زیستی جانی دیگر می‌گیرد. درهم تنیدگی هنرها توسط هنرمندان، اتفاق تازه‌ای نیست اما رد پای شاخص هنرمند در آثار هر زمینه‌ی هنری، مرزی مشترک میان شعر و نقاشی او را یادآور می‌شود. کلمه به عنوان زادگاه اندیشه، پلی برای تولد هنرهاست و تصویر و رنگ در نقاشی نیز از این زادگاه خلق می‌شوند و یا می‌توان این مرز مشترک میان هنرهای یک هنرمند را به بیان مارتین هایدگر چنین خواند: «همه‌ی هنرها در ذات خود شعر هستند و هر شعر وسعتی به بلندای زبان دارد» و از این روی، هر اثر نقاشی از شاعران را می‌توان تنها از مسیر آشنایی با شعرشان شناخت. مواجهه با آثار این نمایشگاه، شعر و شوری از لایه‌های ناگفته‌‌ی شاعران را در بر دارد».