نه فریاد، نه فراموشی؛ تنها زخمی ست که مانده، درمیان رنج و رویا. آنجا وطن است؛ جایی که هنوز لبخند را میشناسد و از دل رنج، آشیانی دوباره ساخته میشود.
آذین رستمی 1404
گالری ثالث
