این مجموعه با تمرکز بر پرتره‌هایی دفرمه‌شده، نگاهی روان‌کاوانه به هویت، چهره و درک فردی از خود دارد. خطوط ناپایدار و چهره‌های در حال زوال یا استتار، بیانگر تنش‌های درونی، اضطراب‌ها و تجربه‌های تکه‌تکه‌شده‌ی ذهنی است. این آثار به‌جای بازنمایی چهره‌ای ثابت، تصویری سیال و شکننده از انسان را ارائه می‌دهند که میان دیده‌شدن و پنهان‌ماندن، شناخت و گم‌گشتگی در نوسان است.

عنوان نمایشگاه برگرفته از کتاب "من‌ات به دنبال" نوشته‌ی بهمن فرسی است.