انسان، نه یک تعریف ثابت، بلکه فرآیندی پیوسته از شدن است. در این نمایشگاه، انسان نه به‌عنوان یک پیکره‌ی کامل، بلکه به‌مثابه مجموعه‌ای از لایه‌ها، صداها، خاطره‌ها، زخم‌ها و پرسش‌ها به تصویر کشیده می‌شود. بدنی که می‌بیند، می‌شنود، فراموش می‌کند، مقاومت می‌کند و دوباره ساخته می‌شود. مدیوم‌های گوناگون هرکدام بخشی از تجربه‌ی انسانی را روایت می‌کنند؛ تجربه‌ای که میان فردیت و جمع، گذشته و اکنون، واقعیت و خیال در نوسان است. «انسان» در این نمایشگاه نه قهرمان است و نه قربانی؛ او موجودی در حال مذاکره با جهان اطراف خود است: با تاریخ، با بدن، با هویت، با دیگری. این نمایشگاه دعوتی‌ست به مواجهه؛ نه برای یافتن پاسخ، بلکه برای ماندن در پرسش. به قلم کیانامیردامادی