پرده ی پندار

حجابِ زن را همواره فراتر از جامه ای یا پوششی میدانم چه این پدیده که (زن) نام دارد روایت خلقتی زیبا و خاص و پاک است. آنجا که کمال این خلقت پرده ی پندار را فراتر و ورای حجاب ظاهری می کشاند.

این مجموعه نه تفسیر است و نه توضیحی نقادانه. این مجموعه عکس ها که برگرفته از یک دوره کاری ده ساله من بوده و تنها توصیف و روایت خیالی است از سال ها دغدغه من. زن، پاکی و پرده ای فراخور شان این خلقت که نخست زن بوده و آنگاه مادر می شود.

زن را در ادبیات ایران جستجو کردم چه آنجا که در ادبیات اسطوره ای فرمانده و حاکم است (اشاره به روایت های شاهنامه) و چه آنجا که در ادبیات قرون میانی طناز و ساقی شده است. حروف نستعلیق، تنها سمبل تشبیه چشمان من از روایت زن بود و آنچه ذهن جستجوگر من به بهانه ایجاد پیوند، نشانه هایی از آن (خط نستعلیق) را کنار دست پرورده ذهن خود قرار داد. هر دو از غنایی خالص و پاک راوی پدیده ای هستند زیبا، ظریف و خالص.

آموخته هایم از دوره های تحصیلات تکمیلی در کالج مد لندن (وابسته به رویال آرت کالج) به خوبی ابزاری به دست من داد تا از این ابزار در مسیر تدوین و تالیف این دغدغه ذهنی در کار هنر خود در کنار کار حرفه ایم استفاده کنم.