نقاشی‌های حاضر با تأثیرپذیری از مکتب «سقاخانه» و نوعی تحول ماهوی نسبت به آن شکل گرفتند. مکتب «سقاخانه» در نقاشی معاصر ایران جنبشی مدرن بر اساس تلفیق نقاشی‌های بومی و مذهبی ایران است که در سال 1340 شکل گرفت. این نقاشی‌ها برای مخاطب یادآور دوره‌هایی است که این فضاها همگام با رنگ‌ها، آرایه-ها و معماری ایرانی مرهمی بودند برای مردمانی که آمال و آرزوهایشان با این فضاها پیوندهای استواری داشتند. آثاری با فرم‌ها ، رنگ‌ها و فضاهایی نوستالژیک و هوشمندانه.
در شیوة هنری «سقاخانه» از نمادهای ماوراءلطبیعه، طلسم‌ها و علوم خفیه، که در باورهای سنّتی رایج بودند ، استفاده می‌شد که مورد توجه من نیز در این آثار بوده است.
علوم خفیه (پیشگویی حوادث، درمان بیماری، تعبیر خواب، طلسم، دعانویسی) ریشه در باورهای دینی و خرافه داشت و در دوران گذشته مورد توجه مردم بود. حتی شاهان نیز در دربار خویش برای تعیین روز و ساعت جنگ ، شکار، ازدواج و کارهایی نظیر اینها از پیشگویی استفاده می‌کردند و این علوم کم‌ و بیش رواج عام داشت.