.....آن زمان که شبکه های درونی  وجود خویش را لمس کردم ، این نقش ها  برایم در حکم  الگوهایی ذهنی و حسی بود  و حرکتی درونگرا ، که به داخل محیط چرخش پیدا می کرد، اما هرگز نتوانستم  بدان نفوذ کنم ؛ و شاید تمام خواسته هایم با این ورود می توانست رنگ تحقق به خود پذیرد! 
نقوشی که در کارهایم مشهود است ، به بخشی از خاطرات و محیط پیرامون زندگیم تعلق دارد که در این میان، هر فرهنگ و تمدن ، به علل گوناگون ، از نقش های خاص و منحصر به فردی برای بیان هویت و هدف های خود بهره برده اند.
گل های عالم خیال من ، در واقع ، گل هایی ناشکفته اند،که در کنار هم قرار دارند و برای بیان تجریدی ضمیر ناخود آگاهم در آثار پیش رویتان نقش بسته اند.
گل آرا قلی پور- بهمن ماه یکهزار و سیصد و نود و پنج