تا کجا می‌برد این نقش به دیوار مرا؟
تا بدانجا که فرو می‌ماند،
چشم از دیدن و لب نیز ز گفتار مرا... *

یکی از شاخص‌های معماری ایرانی - اسلامی استفاده از " نقوش هندسی" است. نظم و هماهنگی حاصل از تکرار تناسبات وابسته به یک نقش ، حامل پیام‌های معنوی و روحانی و قدرتمندی است که در روح و اندیشه‌ی بیننده رسوخ می‌کند. این روابط هندسی دارای یک زبان نمادین و ویژگی‌های روحانی هستند و می‌توان به آنها «هندسه مقدسی» لقب نهاد.

کیمیا کاری و دستان کدامین دستان؟
گسترانیده شکوهی به موازات ابد... *

معماران و هنرمندان گمنام در طول تاریخ همواره سعی داشته‌اند تا نوعی تجلی آسمانی و کیهانی را به واسطه‌ی این تناسبات بر زمین منعکس نمایند.
آثار این مجموعه حاصل شیدایی‌های من در شکوه این فضاهای آسمانی است و ادای دینی است به سرپنجه هنرمندان بی نشان سرزمین باشکوهم : "ایران "

در فضایی که مکان گم شده از وسعت آن
می‌روم سوی قرونی که زمان برده ز یاد ...

* اشعار از دکتر شفیعی کدکنی