در این نمایشگاه ۲۰ اثر در ابعاد ۱۰۰ در ۴۰ و یک ویدیو آرت ۳۰ دقیقه ای با متن و صدای کیکاووس یاکیده به نمایش گذاشته خواهد شد.

کیکاووس یاکیده در معرفی این نمایشگاه می نویسد:((هر روایت، هر ثبت، نه به معنای انجماد زمان و مجال حضور مجدد د‌ر دمی از دست‌گریخته به شکل همواره ثابت، بلکه ایجاد بختی برای آغاز مجدد از آن لحظه‌ی گذشته، بی‌پروای آینده است تا اضطراب اراده‌ی آزاد انسان در مواجهه با واقعیت را به سیر آگاهی میان‌ذهنی تبدیل کرده و بعدی معنا‌بخش به ابعاد بودنِ بیافزاید برای رهایی از بندگی زمان؛ نه برای مرور آن‌چه گذشت، که به قصد پس‌انداز فهم زیست حیات‌های دیگری از مبدایی کنون ناممکن است؛ بخشیدن بخت مکررِ ناتکراری برای فهم آن‌چه فهم‌‌گریز در صحرای علل پوشیده با لباس سادگی گم شده بود. هنر قیامی است علیه گذرا بودن با ساخت بی‌شمار گذرگاه‌، که هریک امکان بازگشتی است به یک مبداء ماضی برای زیست، بی‌هراس گذشت زمان.
ساعت زمان با هر حرکت عقربه‌ی ثانیه شمارش موجی روانه می‌کند و در ساحل، فرصت موج‏ـ‏ زیستنِ موج برای ابد فراموش می‌شود. پی‏در‌پی‌ـ مرگی که تولد موج‌ها نادیده‌اش می‌گردانند. هر موج خرده روایتی است، چون سربازانی که در جنگ مرده‌اند، می‌میرند و خواهند مرد تا تاریخ تنها از یک پیروز یاد کند؛ تا تاریخ یادواره‌ی تلاش‌هایی برای بودن باشد در غیاب بودن. بودنِ سرشار از شوق، چون اندوه معشوق‌های سربازان با جنگ رفته بازگو نخواهد شد و هر روایت که زمان به مثابه آمر تاریخ اجازه بازخوانی آن را نمی‌دهد زندگی بی‏واسطه است.
گردابی که ما را در خود گرفته است، زمان، تضادِ امکانات لازم زندگی برای سلب آن و شتا‌بزدگی، واکنشِ گرفتارانِ امواج رو به فراموشی است. ثبت هر لحظه خلقِ موجی برای به ساحل نیامدن است؛ برای تاریخ‏ـ‏ بودن فارغ از ابر روایت‌هایی برای بودن.))