ارسطو براین باور بود که طبیعت سرچشمه ی حرکت است.اما این طبیعت که ما را احاطه کرده است و آسمان و زمین و گیاهان و جانوران و کلیه اضداد و سرجمع آن ها انسان،همگی در درون آنند
به قول هراکلیتوس خواهان آن است که خود را پنهان کند.
و شاید از این روست که بین انسان و طبیعت نزاعی در می گیرد(و یاسپرس شکوه سر میدهد که من حس میکنم که طبیعت از من باز می پرسد،اما وقتی من از آن سوال می پرسم،ساکت می ماند)
از این روست که انسان یونانی آن را به جانب(لوگوس)یعنی کلمه،سخن و عقل برده بود
تا فهم و درکی از طبیعت که طالس آن را پر از خدایان می دانست داشته باشد.
انسان باستانی طبیعت را مقدس میدانست و عناصر طبیعت را گرداننده ی جهان و دنیای پیرامون خود بر می شمرد.
انسان اپیکوری و رواقی مطابق و به اقتضای طبیعت زیستن و عمل کردن را کلید و گنج سعادت می دانست.
یعنی برعکس انسان توسعه یافته ی امروز که پس از انقلاب های علمی و صنعتی و پیشرفت های تکنولوژیک،خوشبختی را در رفاه بودن وآسایش و تسلط بر طبیعت می داند.منتقد این نوع تفکر بر این باور است که شاید آرامش،آسایشی بیافریند.ولی آسایش،آرامش به همراه ندارد.چرا که آرامش امری ست درونی.که این دعوایی ست قدیمی که برای رسیدن به این امر باید از بیرون آغازید یا درون؟
انسان امروز خود را ارباب و سرور طبیعت می داند اما همین که(به واسطه ی زیادی خواهی بشر)طبیعت روی بر می تابد،فلج و درمانده است.
بحران های محیط زیستی بزرگترین خطری ست که انسان امروز را تهدید میکند
از آلودگی هوا گرفته تا بحران آب که برخی بر این باورند که جنگ های آینده،جنگ های آب اند.
 
انسان می توانست به واسطه ی طبیعت خود را از هجوم بی معنایی برهاند.اما دریغ که انسان امروز حامی و نگهبانش را به تعبیر روسو(که چه بسا خود را درآن نیک بخت تر می یافت) در حال از دست دادن است.
نیک بختی،آنگونه که رمبو می پنداشت.رمبو در اشراقاتش  می آورد(بسیار به جهت توست ای طبیعت که در تنهایی کمتر و در پوچی کمتر،از دنیا می روم)
طبیعت برای رمبو هم، مانع و رادع مطلق بود اما با طبیعت سرجنگ نداشت که در پی اتحاد با این مانع و در ادامه، تبدیل شدن بود.
همانگونه که ونگوگ در نقاشی هایش،آنجا که عنصر شلوغ و پرغوغای کنه ی طبیعت را تصویر می کند
و سزان که می خواهد طبیعت دست نخورده را بیابد
کوششی ست برای اتحاد این انسان عصیان زده با طبیعت.
به هر حال در کنا دیگر حوزه های فکری و اندیشگی(دین،فلسفه،علم...)هنر هم در طول تاریخ دریافت و واکنشی نسبت به جهان اطراف خود داشته است.از سنت اولیه نقاشی منظره در چین گرفته تا طبیعت گرایی خاص ادوارد مونش که پر از تشویش و اضطراب و دلهره است.
نبی تیر (دی١٣٩٦)