وجود انسان پیش از هرچیز بر پایه‌ی وجود بدن  است و بدن در خود نظام‌های نمادین و نشانه‌شناختی دارد. بدنِ فیزیکی به‌طور برجسته‌ برساخته‌ای اجتماعی است و همواره  از سوی جامعه، فرهنگ، بیولوژی و زبان محدود می‌شود. نُخته اما این روایت  انسان‌شناختی را از بدن اجتماعی [امر خیالی] کنار می‌زند و به لایه‌های ناب و ابتدایی بدن فردی [امر واقعی] می‌رسد؛ نخته‌ی آغازین  پیش از تبدیل شدن به یک پاره خط.

مجموعه‌ی گردآوری شده حاصل تلاشی‌ست از سوی پروژه‌ی نخته که پیش از آن‌که بازگوکننده‌ی تجارب بسیار شخصی هنرمندان باشد، روایت‌گر نخته‌های مشترک در  ادراک  معاصر  از بدن معاصر است سوای ملاحظات  انسان‌شناختی.

در اینجا نخته از درنظرگیری بدن به صرف اندام و اجزا طفره می‌رود و بدن را در جایگاه اولیه‌ی «مواجهه» و در نتیجه «شناخت» قرار می‌دهد.

سیزده پروژه از سوی پانزده هنرمند در این نمایش گروهی در قالب مدیوم‌های مختلف چون عکاسی، چیدمان، ویدیو،طراحی لباس، حجم، صدا و ترکیب مواد  ارائه شده است. این پروژه‌ها همه بدن را عامل فردیت‌یافتن می‌دانند. در این‌جا مرز، تشخیص خود و دیگری است. محل پایان یافتن خود و آغاز دیگری ایجاد هویت می‌کند و هویت تمایز را تعریف می‌کند: نخته‌ی شکل‌گیری کالبد فردی (بدن) و کالبد جمعی (گروه اجتماعی). نخته بر این ایده‌ی رهایی کالبد ها و مرزها ایجاد شد.

 این مجموعه‌ها مخاطب را با ترکیبی از مدیوم‌ها و اشیا روبرو می‌کند و  به بازی درآوردن و نشانه‌گذاری‌های بدن در جامعه‌ی معاصر می‌پردازد: بازی‌هایی که به فیزیک بدن مربوط می‌شود و ماجراجویی جدید دارد. این شیوه‌ی گذار از مرزها نه تنها بخشی از ایده‌ی اولیه‌ی  شکل‌گیری نمایشگاه بود، که بعدتر در نحوه‌ی انتخاب رسانه‌ یا به تعبیر دیگر واسطه‌ [medium] نمود پیدا کرد. اشیایی  به صرف دکوراتیو بودن یا البسه‌ به صرف پوشیدن دیگر معنا و کارکرد اولیه خود را از دست داده‌ است؛ همچون بدن که امروزه یک موجودیت  از مد افتاده است و در کالبدهای مختلف چندپاره می‌شود. نخته رفتن فراتر از کالبدهای تعریف‌شده را نخته‌ی شروع بازپس‌گیری  لذت  حاصل از «شناخت » می‌داند. کنش‌گری یا تعامل در پروسه‌ی دریافت مفهوم اثر و نیز بهره‌گیری از متریال‌های درگیر با  روشنایی و تاریکی در این نمایش، همه موقعیت‌هایی برای یادآوری مراحل مختلف شناخت وجودی بدن در ادوار مختلف از تجربه‌ی زیسته است.

 نخته کلکسیونی از اشیا مفهومی، کاربردی و تکنولوژی‌محور مستقر در تهران است  که به ارتقا فرهنگ خرید و فروش  آثار مدیا آرت کمک می‌کند. این نمایش گروهی را علی فی گرداننده‌ی نخته گردآوری کرده است.

عرفان جمشیدی، شیرین رضایی، سهیل راد، شهاب شاه‌علی، دنیا فاضل نیا، نازلی شهوق، محمدرضا طزری، نازنین فتاحی، فردا (مریم پسیان، سارا سرخیل، سهیل ریاحی)، سارا قاجار، اشکان قدیم‌خانی و علی هنرور  در نمایش گروهی نخته حضور دارند.

* کلمه‌ی نقطه در این متن  برای هم‌سویی و نوعی بازی آوایی با  نام پروژه، نخته نوشته شده است.