هندسه درون پویی

فارغ از تموجات ناگزیر روزمره، هنرمند از ضمیر خود به بازآفرینی هستی دست میزند. گویی به مراقبه نشسته است، تا به این واکاوی خودآگاهانه، ورای تمام مرزهای عینیت یافته به گویشی درونی دست یابد تا شاید کنشی را به جهان سرایت دهد، که خود ریشه در واکنشی است که جهان از او طلب کرده است. بدین درون پویی تمام هستی از خرد و کلان، در نگاه هنرمند نیست میشود و دگر بار نقش می گیرد، چون ماهیت ملموس گیتی که در دل هر ذره ی محصور، رهایی نور پنهان است. این بازآفرینى که در اثر هنری تجسم یافته، جدا از گزند روزمرگی، در درون خود پویشی جاودانه مى یابد و به بازتابی انتزاعی از حقیقت بدل مى گردد.

آثار پیش رو حاصل این سیر درون پویی هنرمندان حاضر است. گاه رنگ و فرم هاى تداعی گرند، گاه یک چشم انداز و شاید هندسه ای خود پرداخته و در عین حال شاید هیچ یک از این نباشد. در این میان مراقبه ی هنرمند گاه به خلق اثر ختم نمیشود، و این مخاطب و هنرمند هستند که هر یک رویکرد خویش را می جوید و در این تجربه یگانه سهیم میشوند
پرهام دیده ور - مهر