"طبیعت بی‌جان" نقاشی از اشیای بی‌جان نیست. اشیا نه تنها به خودی‌خود زنده‌اند بلکه زندگی‌ها بر تن آن‌ها رسوب کرده است؛ آن‌ها برشی از زندگی‌نامه‌‌ی آدم‌ها و ماجرای دوران‌ها هستند. یعنی خودشان هستند و فراتر از خودشان.

شاید نباید still life را «طبیعت بی‌جان» ترجمه کرد. چنین درکی مانع از دریافت روح و "زندگی خاموش" اشیا است.