«ایماژ » تصویری است ساخته و پرداخته ذهن، که بهشتی از آرزوها وخواسته های درونی مان ،با رنگ و لعابی از خوش بینی، اعتماد و امید می سازد. تصویری بهشتی از یک امنیت ساختگی که حاصلِ وابستگی به آن جز انکار واقعیت نیست. واقعیت انکار شده،که طعم تلخ حقیقتش را سقوطی بس تلختر آشکار خواهد کرد و چه سخت است رهایی؛ از وابستگی به امنیتِ ساختگی، از این بهشتِ ساختگی بر پایه خوش بینی و اعتماد و امید؛ و چه سخت است رهایی از «ایماژ».