دو روی یک سکه
برخلاف باورها، شیر و خورشید بیش از آنکه نماد ملی یک کشور در دوران مدرن باشد، نماد یک تمدن کهن است. تمدنی که سرزمین هایی از میان رودان تا هندوستان و از آسیای مرکزی تا سرزمین پارس را در بر می گیرد. در طول تاریخ، ادیان و اقوام گوناگون هر یک نشانی از خود را بر این تصویر افزوده اند. گاه خورشید را ایزدی که جهان را از آلودگی دور می دارد و شیر را نماد قدرت و غلبه دیده اند، و هنگامی دیگر، شیر را نشان شجاعت، دلیری و جوانمردی انگاشته اند و محو جاذبه جادویی خورشید شده اند.
از این روست که تا امروز اشکال گوناگونی از این نماد کشیده شده و بنا به تعبیرها، ابزارهای گوناگونی به آن افزوده شده؛ از شمشیر گرفته تاتاج و از عبارت «الملک لله» تا «اسداله الغالب» و «علی شیر خدا» زمانی حتی نژاد شیر هم تغییر کرد و یال و دمش شکلی دیگر یافتند.
برخی نیز آسمان و زمین را به هم گره زدند و شیر و خورشید را نماد پیوند دین و سیاست خواندند. این نشان خوش یمن، رفته رفته بر روی پرچم ها، مدال ها، تمبرها و سکه ها نشانده شد. شیر و خط، دو روی سکه شدند و اتفاقات گوناگونی را رقم زدند.
این بار اما شور و ذهن بازیگوش زنی که خود هم پشت و هم روی سکه بوده، پشت و روی سکه را با کاردک و رنگ، ساعت ها و ماه ها کنار هم چیده و در یک قاب جای داده تا به جای تقابل، همراه هم شوند و سال های دیر و دور و تاریخ پر قصه ای را کنار هم به نمایش بگذارند.

هست بازی های آن شیر علم
مخبری از بادهای مکتتم
(مولانا)