;
یک- نه رستم ششصد سال عمر کرد، و نه اسفندیار رویینتن بود. اما آرزوی عمر دراز و بیمرگی همیشه با انسان بوده و هست. جهانپهلوان مرد آرزوها است، درختی سر در آسمان، اما ریشه در خاک و به سبب همین ریشهها است که باورش میکنیم. این آرزوهای ما است که جهان پهلوانی را ششصد ساله میکند و دیگری را رویینتن.
دو- جهانپهلوان، بالاترین درجهی سپاه ایران پیش از اسلام بود، و جهانپهلوانان بسیاری در طول تاریخ؛ اما تنها دو نام در خاطرهها ماندگار شده است، رستم پسر زال را شاهنامه «جهان پهلوان» میخواند و تاریخ معاصر، غلامرضا تختی را.
سه- غلامرضا تختی در خانیآباد به دنیا آمد. او علاوه بر اینکه کشتیگیری قدرتمند و چالاک بود، ویژگیهای فردی داشت که از او پهلوانی فراتر از آورندهی اولین مدال طلای المپیک ایران ساخت. ادب، فروتنی، نیکخواهی، آزادگی، احترام به پیشکسوتان و ارزشهای ملی- مذهبی و کمکهای او به دیگران به ویژه پس از زلزلهی بویینزهرا، از او چهرهای بسیارمحبوب ساخت. مرگ نابهنگامش در سیوهفت سالگی را جامعه هیچگاه نپذیرفت. در سراسر ایران نام بسیاری از خیابانها، میدانها، ورزشگاهها و... به نام او است. اما او بیش از این ها در باور مردم حضور دارد ، و حضور تختی به خودی خود و بدون هیچ ارتباطی با دولتها ثابت میکند که ملت ایران وجود دارد.
چهار- هنرمندان بسیاری او را موضوع آثار خود قرار دادهاند، اما این تلاشهای هیچگاه شکل جمعی و فراگیر نیافتهاند. دوست میداشتم این پروژهی با دیگر هنرها: سینما، تآتر و موسیقی گره میخورد. تا نگاه و دیدگاه فردی هر هنرمند از تختی ثبت و به نمایش عموم درآید ، بر جامعه تاثیر بگذارد و به خاطرهی جمعی مردم از او افزون شود .
پنج -در انتخاب هنرمندان، به تختی فکر کردم ، به ویژگی های او که از طبقه ی خود عبور کرده وپهلوان یک ملت شده بود . نباید به یک دایرهی بسته، ترکیب دایمی و همیشگی اغلب نمایشگاهها اکتفا می کردم. هنر فاخر یا پذیرفته شده نمی توانست به تنهایی بیانگر او باشد . پس انتخاب های گسترده ای داشتم از هنرمندانی با گرایش ها و سیلقه های گوناگون پیر و جوان از هنرمندان دانشگاهی وخود آموخته ، فاخرو مردمی و ... ، بی شک اشتباه داشته ام و بهتر از هر کسی به آن آگاهام و این سزای کسی است که می خواهد تجربه کند ، مستقل و خودش باشد . می دانم میشد این نمایشگاه را کوچکتر، کیفی تر و یکدست تر با برگزار کرد. اما من اینطور نمیخواستم.
شش- سربلندی قهرمان سرفرازی ملت است، اما تختی میداناش بیمجسمه مانده است، هیچ موزه یا خانهای ندارد. جایی که بتوان کتابها، مقالات و آثاری در بارهی او خواند ، صدایش را شنید، فیلم کُشتیهایش را دید، ، و با زندگی و منشاش آشنا شد. بسیاری که در این نمایشگاه - کتاب- گردآوری شدهاند، میتوان آنها را برای همیشه در خانه- موزه ی تختی به نمایش گذاشت و آن را به موزهی زندهای تبدیل کرد که محل آمد و شد جوانها باشد. اما این دیگر در توان یک «نمایش گردان» نیست، این دیگرانی را طلب میکند که این سرزمین و پهلوان اش را دوست دارند.
با آثاری از: نگین احتسابیان ، آرمان استپانیان، مجتبی امینی ، شهرام انتخابی، پونه اوشیدری ، فرشاد آل خمیس، نگاره آیت الهی ، فریدون آو، رضابانگیز، بهمن بروجنی ، محمد بنی اسدی، نیما بهنود ، کوروش بیگ پور، علی بیگی پرست ، صالح تسبیحی، حسین تمجید ، آرش تنهایی، ماهور توسی ، حمید جانی پور، مریم جهانی ،قاسم حاجی زاده، هدی حدادی ، خسرو حسن زاده، بزرگمهر حسین پور ، داریوش حسینی، فرزانه حسینی ، جمشید حقیقت شناس، ابراهیم حقیقی، آیدین خانکشی پور، خسرو خسروی، علی خسروی، مرتضی خسروی ، مهرداد خطایی، علی ذاکری، داریوش رادپور، جمال رحمتی، زرتشت رحیمی، علی رضوی، سعید رفیعی ، جاوید رمضانی، روشنک رمضانی، علی رومانی، سارا ره انجام، فاطمه زنجانیان، محمودرضا زندپور، جاهد سربلند ، مسعود سعدالدین، امیر سقراطی، رسول سلطانی، سبا سلیمانی، حسام سماواتیان، مهرنوش سنقری، مهدی سیفی ، امید شایان، شقایق شجاعیان، رزیتا شرف جهان، دلبر شهباز، بهزاد شیشه گران، علی اکبر صادقی، حسین صافی ، کامبیز صبری، حامد صحیحی، ایمان صفایی، قدرت الله عاقلی، شنتیا عاملی، حسن عامه کن، نجوا عرفانی ، سمیرا علیخا ن زاده، حسین علی عسگری، نفیسه عمران، مسعود غفاری، مهدی فاتحی، حبیب فرج آبادی ، مینا فشنگچی، شکوفه فلاح، محسن فولادپور، آناهیتا قاسمخانی، سپیده کاظمی، ماتیسا کازرونی، بهنام کامرانی ، پرناز کرمی، سیمین کرامتی، شهرام کریمی، ملک دادیار گروسیان، امیرعلی گلریز، فرشید لریمانی، ملاحت محب خواه ، سعید محمدزاده نودهی، ایرج محمدی، دنیا مشرفی، نصرت اله مسلمیان، ملیحه مشگل گشا، فیروزه مظفری ، معصومه مظفری، علیرضا معصومی، منوچهر معتبر، لیدا معتمد، فرشید ملکی، سپیده مهرگان، نزار موسوی ، وانا نبی پور، کاوه نجم آبادی، نیکزاد نجومی، جعفر نجیبی، احسان نصری، گلرخ نفیسی، نفیر، کیان وطن ، کاویان هازلی، رضا هدایت ، مرتضی یزدانی، آرش یداللهی، عادل یونسی