تهران، واقعیتِ افزونشونده

" تهران، واقعیتِ افزونشونده " فصل اول از مجموعه‌ای است با موضوع تجربه‌زیست شهری. ایده‌ی اولیه‌ی سازنده در " تهران، واقعیتِ افزونشونده " نمود تکنولوژی است. ترافیک بخش جدانشدنیِ تجربه‌ی هرروزه‌ی یک تهرانی، در هر لحظه دامنه‌ی خود را بر بزرگراههای بیشتری میگستراند، بزرگراههای تنیده بر تن تپه‌ها.

کارناوا‌ل‌ترافیک، هرروز با حضور شرکت‌کنندگانش حیات دوباره مییابد. کلانشهر تهران حیران از چندصدایِ خیل عظیم موتورهای پرتکاپویش، فردیت تغییریابنده‌ی شهروندانش را تجربه میکند.

انعکاس برخاسته از این چندصدای در حرکت خود، روند تکامل یابندهای را طی میکند. تکاملی که اشکال هندسیای را میآفریند.با نگاهی گذرا تفاوت آشکار میان انواع خودروها را دریافت میکنیم. این تنوع از لحاظ تعداد نیز کاملا عیان است. تنوعی که ما را دوباره به چندصدای میرساند. به تصویر کشیدن این چندصدای از طریق مدیومی مانند عکاسی، فرمی جدید را میطلبد. دغدغه‌ی پیوند مستحکم میان فرم و محتوای اثر ما را به سمت مفهوم واقعیتِ افزونشونده (Augement reality) هدایت کرد. امروزه مفهوم واقعیتِ افزونشونده در حوزه‌ی تکنولوژی به شمایلی قابل لمس نزدیک شده است. به عنوان مثال پروژه عینک گوگل تصویرواضحتری از این مفهوم نسبت به گذشته را ایجاد کرده است.

انسانِ امروز میتواند به راحتی با کمک یک عینک مفهوم واقعیتِ افزونشونده را درک و تجربه کند. ما در این فصل سعی کرده‌ایم تجربه‌ای جدید از مفهوم واقعیتِ افزونشونده را برای مشاهده گران اثر ایجاد کنیم. تجربه‌ای که در آن نظرگاه هر یک از مشاهده گران به اطلاعات جدیدی از آنچه میبینند آراسته می شود.