تاریخچه
عمده‌ترین باغ‌های دوره قاجار در دوره ناصرالدین شاه ساخته شدند. یکی از این باغ‌ها در آن زمان موسوم به «فیشرآباد» متعلق به کامران میرزا؛ پسر ناصرالدین شاه بود، اما چون باغبانش اتریشی بود به باغ «فیشرآباد» شهرت پیدا کرد. با شروع جنگ جهانی دوم، متفقین این باغ را به مهماتخانه تبدیل کردند به همین دلیل هم برخی ساختمان‌های نظامی در آن ساخته شد. پس از خروج متفقین این محوطه در اختیار نیروهای نظامی کشور قرار گرفت. پس از انقلاب همچنان تا سال ۱۳۵۷ این محوطه به صورت نیمه متروک در اختیار نیروهای نظامی بود. در سال ۱۳۷۷ شهرداری تهران این محوطه را به تملک خود درآورد و تصمیم به بازسازی بنا و تبدیل آن به یک مرکز فرهنگی هنری گرفت. این مکان در بهمن ماه سال ۱۳۷۸ با حضور «سید محمد خاتمی» رئیس جمهور وقت، تحت عنوان «خانه هنرمندان ایران» افتتاح شد.

اهداف
خانه هنرمندان ایران یک تشکیلات فرهنگی و هنری غیردولتی، غیر سیاسی و غیر انتفاعی و با شخصیت حقوقی و مالی مستقیم است. اهداف خانه هنرمندان ایران عبارتند از:
۱-    تلاش در جهت ارتقای کمی و کیفی و ایجاد جاذبه و خلق آثار هنری برتر در عرصه‌های مختلف هنر
۲-    ایجاد تعامل، تفاهم و همبستگی میان موسسات هنری در سطح ملی به منظور رشد، اعتلا، نوآوری و افزایش غنای فرهنگی و هنری کشور
۳-    برقراری ارتباط مستمر با هنرمندان و جلب مشارکت فعالانه اعضا و هنرمندان کشور به منظور بررسی مسائل و یافتن راهکارهای مناسب در جهت حل مشکلات فعالیت‌های هنری
۴-    تلاش به منظور برقراری ارتباط میان هنرمندان با مسئولان هنری و اجرایی کشور
۵-    کوشش در جهت افزایش سطح آگاهی و دانش هنری مخاطبان
۶-    ارائه نظرات، پیشنهادات و مشاوره‌های لازم به مراجع دولتی و خصوصی
۷-    برقراری ارتباط با نهادها و موسسات فرهنگی هنری در سطح بین‌المللی به منظور تبادل تجارب، معرفی آثار و قابلیت‌های هنری کشور به سایر فرهنگ‌ها و تمدن‌ها
۸-    حمایت فرهنگی، مادی و معنوی از موسسات مختلف هنری کشور و هنرمندان تحت پوشش

فضاها و امکانات
خانه‌ هنرمندان ایران با اختصاص فضاها و ارائه‌ خدمات مختلف، امکان فعالیت‌های مختلف فرهنگی و هنری  را برای صنف‌های هنری ایران ایجاد کرده است. این فضاها شامل هفت نگارخانه، دو سالن آمفی تئاتر، یک سالن کنفرانس، یک سالن نمایش، یک فروشگاه عرضه محصولات فرهنگی – هنری، یک رستوران گیاهی و یک کافه است.