عنوان: خط ترمز
گالری: پیلار کوریس، بریتانیا، لندن
هنرمند: طلا مدنی
تاریخ برگزاری: ۱۴ خرداد تا ۱۹ تیر ۱۴۰۰
____
دو نمایشگاه از آثار طلا مدنی در گالری پیلار کوریس در حال برگزاری است. نمایشگاه «خط ترمز» در فضای این گالری در ایست‌کسِل استریت و از تاریخ ۱۴ خرداد آغاز و تا ۱۹ تیر ادامه خواهد داشت. نمایشگاه «اثر گچ» از ۱۰ تیر تا ۱۷ شهریور خواهد بود. این نمایشگاه در فضای جدید گالری در سَویل روی ۲ خواهد بود.
این دو نمایشگاه شامل نقاشی و انیمیشن هستند و در کنار هم نخستین نمایش این هنرمند در بریتانیا طی ۵ سال اخیر است.
«خط ترمز» شماری از نقاشی‌های این هنرمند از مجموعه‌ی «شت مامز» (Shit Moms) را دربردارد. این مجموعه در سال ۲۰۱۹ آغاز شد و سیمای از‌ریخت‌افتاده‌ی زنانی را به تصویر می‌کشد که به نظر می‌رسد شکل‌های بدقواره و فروچکان‌شان به کلی از مدفوع درست شده‌اند. در این نقاشی‌های جدید، شت مامز مرتباً در محوطه‌های داخلی چوبی ظاهر می‌شوند و غالباً به جای اینکه مانند آثار پیشین با کودکان سروکار داشته باشند، با بازنمایی یا نقاشی آنها دست و پنجه نرم می‌کنند. این نمایشگاه شامل یک انیمیشن است. این نخستین‌باری است که مدنی پیکر یک مادر آلوده به مدفوع را به صورت انیمیشن در آورده است. در این اثر، شت مامز از بین تخت‌خواب‌های بورژوایی رد می‌شود و قسمت‌هایی از خودش را به عنوان اثرات مدفوع بر سطوح و مبلمان باقی می‌گذارد. مسیر او به نحو فزاینده‌ای پرتنش است چراکه شکل نیمه‌جامدِ او اقدام به خودارضایی را بی‌نتیجه گذاشته است. کوشش‌های بعدی برای کوبیدنِ سر او به میز باعث شده تا سرش شکل خود را از دست بدهد و محتاج ترمیم و اصلاح شود.
در سایر نقاشی‌ها پینوکیو را می‌بینیم که به عنوان شخصیتی تکراری نمایان می‌شود. مدنی پینوکیو را به شکل مردی قهوه‌ای‌رنگ نمایش می‌دهد که سال‌ها از تبدیل او به یک «پسر واقعی» گذشته اما یک عنصر حیاتی او فراموش شده است: فالوس او هنوز هم چوبی است. افزون بر این‌ها، این نمایشگاه مجموعه‌ی جدیدی از نقاشی‌هایی را در خود جای داده است که پنکه‌ی سقفی را به تصویر می‌کشند. مدت‌ها است که پنکه‌ها مایه‌ی شیفتگی این هنرمند بوده‌اند. برای مدنی، آنها به چیزهای شومی می‌مانند که به شکل خطرناکی بالای سرِ ما معلق‌اند، هوا را می‌شکافند و معمولاً هم ترس و وحشت را القا می‌کنند. جدا از این، پنکه‌ها برای او فرصتی را مهیا می‌سازند که در سایه‌ی پاندمی کرونا بار دیگر به هوا به‌سان موقعیت جدیدی برای ترس و امر ناشناخته نگاهی بیاندازد.
طلا مدنی در سال ۱۹۸۱ در تهران چشم به جهان گشود. او به آثاری مشهور است که هنجار‌های اجتماعی را واسازی و هجو می‌کنند. آثار اولیه‌ی او بر پیکره‌ی مضحکِ مردانی متمرکز بود که درگیر فعالیت‌های خصوصی یا صمیمی بودند. این آثار به واکاوی ساختارهای قدرت و برساختِ هویت مردانه می‌پرداختند. در سال‌های اخیر، چهره‌های زنان (Shit Moms) و همچنین تصاویر کودکان در آثار او به چشم می‌خورند. مشخصه‌ی تمامی آثارِ این هنرمند طنز ناخوشایندی است که تنفر را با همدلی، و رابطه‌ی جنسی را با هنر گروتسک هم‌تراز می‌کند.
