غلامحسین نامی نقاش، استاد دانشگاه و از پیشگامان جنبش هنر مدرن درنقاشی معاصر ایران می باشد، همچنین بنیانگذار اولین انجمن هنرمندان نقاش ایران است. او از دوره نوجوانی همزمان با موسیقی به نقاشی می پرداخت و بیشتراز خرابه ها طراحی می کرد. او در دانشگاه از شاگردان بهجت صدر و محسن وزیری مقدم بود. بعد از دانشگاه در دوره ای به کودکان نقاشی آموزش می داد و تاثیر مهمی در روند کار او ایجاد شد. در سال ۱۳۴۶ اولین نمایشگاه خود را از آثار سفیدش در گالری سیحون برگزار کرد. روند خلق این مجموعه از او به صورت کاملا تصادفی و به صورت یک اتفاق به وقوع پیوست. نامی تا به حال کتاب های بسیاری به تالیف درآورده است و جوایز بسیاری نیز کسب کرده است از جمله برخی از آنها:
۱۳۴۵- جایزه اول در نمایشگاه گروهی هنرمندان ایران به مناسبت روز مادر در گالری بورگز تهران
۱۳۴۵- جایزه بورس دولت ایتالیا در پنجمین بینال منطقه ای تهران.
۱۳۴۷- جایزه اول در نمایشگاه هنرمندان ایران به مناسبت روز جهانی حقوق بشر، موزه ایران باستان تهران.
۱۳۴۹- جایزه ملی دولت فرانسه در فستیوال بین‌المللی " کانی سورمر " کشور فرانسه.
۱۳۵۹دو مدال طلا و عضویت رسمی «آکادمی هنر و کار ایتالیا»
۱۳۶۳- جایزه مجسمه «شعله طلائی» از پارلمان بین‌المللی آمریکا.
۱۳۶۳- جایزه " پرچم اروپائی هنر " همراه با مدال طلا، از آکادمی اروپا، ایتالیا.
۱۳۶۶- جایزه «نخل طلائی اروپا» از آکادمی اروپا، ایتالیا.
