حمید شمس زمانی که مشغول به تحصیل در رشته مهندسی فناوری اطلاعات بود شروع به عکاسی و نقاشی کرد، هنرهایی که از سال ۱۳۹۰ تمامِ وقت خود را به آن اختصاص داد. در سال ۲۰۱۶ برای تحصیل در دانشگاه پاریس ۸ و بعدها در مدرسه عالی ملی هنرهای تزئینی به فرانسه نقل‌مکان کرد.
روابط و خشونت محور آثار حمید شمس است. او روابط سلطه و تسلیم را در آثار چیدمانی‌اش ایجاد می‌کند، و این فرصتی است تا بتواند داستان‌هایی از عشق، دعوا و در طلب بودن را روایت کند. شمس به مناطق در سایه که همراه با نمایشگری عامدانه در برجسته‌سازی تاریکی‌ها هستند علاقه دارد، او روایت‌هایش را در مکان‌هایی مثل جنگل‌های تاریک، حاشیه شهر، توالت‌های عمومی و اتاق‌های پشتی که گویی اعماق روحها و جسم‌ها هستند، ایجاد می‌کند. شمس رابطه فتیشی بین خودش و عکاسی دارد، کاری که در آن ادراک، امولسیون و ویژگی‌های شیمیاش را تبدیل به پیکره‌ای مادی می‌کند. با بزرگ‌تر کردن صمیمیت و سیاست، زمانی که از داستان‌های جوانی‌اش که در دام لحظات در گذشته‌ای دور حبس شده‌اند استفاده می‌کند، آثار او رنگ و بوی شرح حالنویسی پیدا می‌کند.
علاوه بر این، اثر او متضمن یک رابطه سیاسی با فضای عمومی است که ما ترجیح می دهیم به خاطر امنیت آن را سالم سازی کنیم. با تعیین محل پیکره‌های خیالی و مجسمه های دوطرفهاش در آنجا، حمید شمس وسوسه های پیچیده خطر را به عنوان هیجان خطر انتخاب شده به عمد، بازمی آفریند، به اندازه کافی خارج از کنترل ما، تا جایی برای جای ناشناخته ها باقی بماند.
