بهترین تجربه ها را در طول مدتی که به ساخت آثار برنزی مشغول بودم کسب کردم . اثر گذارترین شخص در نوع نگاهم به ایده دکتر علیرضا سمیع آذر به واسطه ی آشنا کردم من با هنر مفهومی و استاد پرویز تناولی ، استاد بهمن محصص و آلبرتو جاکومتی به واسطه برخورد آنها با مقوله ی مجسمه بوده است . همچنین استاد امیر علی ثانوی با سخت گیری هایی که در کار با متریال های مختلف و استفاده همه جانبه از امکانات مواد داشتند، باعث پیشرفت من در فضای متریال شده اند .
آثاری که تا در اولین نمایشگاه انفرادی من به نمایش در آمدند تماما از جنس پاپیه ماشه ( خمیر شانه تخم مرغ) بوده . به واسطه ی نوع بافتی که میتوان از این خمیر گرفت، امکان بسیار خوبی برای بیان مفاهیم مورد نظرم فراهم آمد. تناسب فرم و محتوا مهمترین دلیل انتخاب این ماده برای ساخت این مجوعه بوده. البته که امکان اینکه یک مجسمه از صفر تا صد در کارگاه خودم انجام میشود و نیازی به جابه جا کردن اثر مثل مجسمه های برنزی که برای ریخته گری باید از کارگاه خارج شوند را ندارد دلیل دیگرم برای انتخاب این ماده بوده .
مهمترین دغدغه من در ساخت این آثار حول محور مسائل اجتماعی ( نابرابری ، ظلم و تبعیض، ظاهر سازی ، عوام فریبی و مسائل زنان) در جامعه ی جهانی بوده .
