سوگل کاشانی
مجموعهی “تن همه چیز است” اولین تجربهى همکارى سوگل و تالار این/جا و دومین نمایشگاه انفرادی اوست. شرکت در بیش از ده نمایش های گروهى،آرت فر فرانسه، بازار کتاب هنری بنگاه، تجربه ی نمایشگاه گردانی، ساخت فیلم مستند و گذراندن اقامت هنری در شهرک هنری سیته از جمله فعالیتهای اوست.
اکثر نقاشی های سوگل فیگوراتیو و در ارتباط با موضوعات سیاسی اجتماعی است که معمولاً بسیار ظریف با مداد روی کاغذ و بوم های بزرگ به نمایش در می آیند. گروهی دیگر از کارهایش، طراحی هایی جسورانه و آزادانه ایست که با قلم و جوهر انجام می شود.
برای کاشانی انتخاب مدیوم و تکنیک بر اساس موضوع و مفهوم اتفاق می افتد. و تا امروزتمرکز او بیشتر بر روی فیگوربوده است.
در دومین نمایشگاه سوگل دو مجموعه ی اخیر او که در دو سال گذشته کار شده است در کنار هم به نمایش در می آیند. سوگل هنرمندی است که کارهایش بر اساس زیست هنرى و علایق شخصىاش شکل میگیرند. از یک جایی این درگیری موضوعی شروع میشود و در نقطه ای هم پایان می یابد. سوگل در این باره میگوید: « موضوعاتى که کار مىکنم را نمىتوانم تکرار کنم انگار جایی برایم تمام مىشود چون خودم درحال تغییر هستم. مجموعهی تن همه چیز است در نگاه اول ممکنِ است انتزاعى به نظر برسد ولی در حقیقت پیکر و فیگور است. همینطور سروها در مجموعهی «چه بر سر سرو آمد؟» که براى من همانند یک پیکر است. سرو در فرهنگ ما و بسیاری از فرهنگهای دیگر، نماد زندگىِ و آزادى است. درختی همیشه سبز که خزان ندارد و مقاوم در برابر سرما و خشکسالىِ است.
حضور فضاهاى هندسى در این مجموعه، فارغ از دلبستگى من به معمارى که همیشه مورد توجهم بوده، ریشه در همنشینى درخت سرو با بناهایى که در نگارگرى، کاخ ها و باغ ایرانیست دارد.»
وجه اشتراک این دو مجموعه که در کنار هم قرار میگیرند، پرداخت غیر مستقیم به تن است.