محمود زنده رودی ملقب به زنده از نقاشان نسل سقاخانه ای می باشد. دیگر ویژگی آثار او خوش نویسی در نقاشی هایش است. حروف برای او در غالب فرم وشکل است. اکثر متریال کار زنده رودی مواد بازیافتی مثل تکه‌های روزنامه و پاره‌های کتاب و مقوا است و محیط زیست برای او اهمیت پیدا می کند و با استفاده از کاغذ دست ساز، مهر، کلیشه، اعداد و حروف و تکرار آن‌ها سعی در به وجود آوردن روشی نو در هنرهای تجسمی ایران دارد. او حتی از این روش برای نمایشگاه دیگری که در آن تعدادی لباس به نمایش درآورده بود نیز استفاده کرد. در آثارش به عنصر آب، خاک، باد، و آتش مورد توجه نشان می دهد.
او سال ها به روزنامه نگاری مشغول بوده و بسیار این شغل را تاثیر گذار بر آثارش می داند.
زنده رودی مجموعه هفت پیکر خود را به موزه هنرهای معاصر هدیه کرده است. حسین زنده‌رودی تاکنون درنمایشگاه ها و حراج های بسیاری شرکت داشته است و آثارش در موزه‌های متعددی نگهداری می‌شود.
