داریوش نهداران هنرمند تجسمی و عکاس معاصر می باشد.
او از قوانین سرپیچی می کند تا مفاهیم متعدد و پیچیده ای را در کار خود وارد کند و از طریق تصاویر کنار هم، جهانی را بین رویا و واقعیت بنا می کند و با وضوح و عمق بازی می کند.
در دوران کودکی از ضعف بینایی رنج می برد، اما برای جلوگیری از آزار و اذیت لکه ها، استفاده از عینک را انتخاب نکرد. در آن زمان، او جهان را به شکلی مبهم مشاهده می کرد. در نوجوانی استفاده از دوربین پدربزرگش باعث شد تا برای اولین بار در زندگی خود جهان را به وضوح ببیند. او با این کار سبکی منحصر به فرد ایجاد کرد.
کارهای آزمایشی اولیه او با دوربین پدربزرگش، آغاز شد تا به نصب های ویدئویی در مقیاس بزرگ رسید.
او با استفاده از دوربینی که دارای لنز زاویه باز است و در بالای سقف نصب می شود، به آثار فعلی اش می رسد. او برای برجسته سازی و زنده کردن سایه ها، تصاویر را ۱۸۰ درجه می چرخاند تا سایه ها را به عنوان موضوع اصلی به بینندگان ارائه دهد. این اثر ایجاد شده همان چیزی است که او آن را سایه زندگی می نامد.
نهداران در حال حاضر در سانفرانسیسکو زندگی می کند اما هنر خود را در سطح بین المللی گسترش داده است. عکس ها و آثار ویدئویی او در مجموعه های دولتی و خصوصی در سراسر جهان از جمله موزه هنر معاصر Armando Reverón در کاراکاس-ونزوئلا ۲۰۱۸ ، موزه هنر شهرستان لس آنجلس (LACMA) در ایالات متحده ۲۰۱۶ و موزه خصوصی Salsali در امارات ۲۰۱۲ در دسترس است.
داریوش موفق به دریافت جوایز متعددی از جمله مسابقه بین المللی عکس نیکون در ژاپن ۲۰۱۵ ، جشنواره عکس همگام در فرانسه ۲۰۱۰ و هفتمین جشنواره تصویر سال در تهران ۲۰۱۰ شده است.
