سریال

امیر موسوی زاده قریب به دو دهه در حوضه هنر فعالیت دارد. او نزد استادانی چون پرویز تناولی و عباس کیارستمی و... هنر را آموخت.

با آنکه رسانه ها و ابزارهای بیانی متنوعی چون چیدمان ، ویدئوارت ، عکاسی و... را هم تجربه کرده اما او مجسمه را برگزید و بر امکانات ذاتی این رسانه متمرکز شده و به مهارت کم نظیری دست یافته است. مجسمه های قبل تر او حکایت از دغدغه های جهانی (جنگ نفت، آرزوی صلح جهانی و...) دارد. او بابه کارگیری چندین متریال در کنار هم به بیان فردی رسیده است که گاه مجسمه های او در حال حرکت اند. او سعی بر این دارد مخاطب را با اثر به صورت ذهنی و فیزیکی درگیر کند و او را وادار به تفکر بیشتر کند. آثار امیر موسوی زاده تلفیق هنر و مهارت درهم تنیده ای است که تمرکز را بر محتوا ساده تر می سازد. آثار پیشینش القاکننده سبک نئورئالیست است که در چند نمایشگاه انفرادی و گروهی به نمایش درآمدند.

اما مجسمه های اخیر وی بر گرایشی در مینیمال آرت دلالت می کند عناصری ساده و در دسترس (آجر، قطعات بتنی صفحات فلزی و...) که به صورت الگوهای منظم کنار هم قرار می گیرند به نوعی حرکت آرام رسیده و به سکوتی معنادار دست یافته است؛ در معنای دیگر آثاری که به صورت سلسله وار و یا همچون جزئی از یک کل طرح ریزی شده اند. این آثار مکتب سریال هنر زنجیره ای در دهه‌ی ۱۹۶۰ را تداعی می کند، اما با بیانی معاصر و درونی، هویت و شرایط زیست هنرمند در درونش پیداسته
سوده داود