;
آنگاه که قلم از روح رنگ پذیرد از هیجان گذر کند به عشق رقیق گردد و حدود در هم آمیزد خرد عاقبت به گدازش طلای ناب بیند
محکوم به روان شدن شد هر غلظتی ماندگار اما آروین طلاست
آذین فلاحی