زمینی آباد که در آن کوه های سترگ، رودهای خروشان، آب‌های پهناور، درختانی پربار و جنبندگانی از همه نوع، در صلح و آرامش و نظم زاده می شوند، پرورش می‌یابند و می‌میرند، به سان دانه‌ای در دل ِ میوه، ریشه‌ای در دل خاک، آتشی در آتشدان، آبی در قنات، باغی در کویر و کودکی در زهدان مادر، آسوده و محفوظ، در رویای سرزمین مادری.