«نگریستن» آغاز جستجو است و «فاصله» شرطِ شروع نگریستن. به آنچه در پیرامون من است می‌نگرم، به هر آن که در فاصله‌ای است، مرزهای خویش را جستجو می‌کنم؛ آنجا که «من» تمام می‌شود و دیگری آغاز.

مجموعه­ی «به میانجیِ نگاه» تلاشی است در راستای خوانش سوژگی و ابژگیِ وجود خود که، ورای حضورِ نقاشانه و سوژگی در متن، در غیاب تن و در امتداد ابژه‌ها نیز ادامه می‌یابد، پردگیانِ در میان را به بازی می‌گیرد و وجوهِ پنهان «من» را می‌کاود.

آثار به نمایش درآمده که در طی سالهای ۱۳۹۵ تا ۱۴۰۱ شکل گرفته­اند، حاصل جستجویی هستند بر «هست» خود در میان ابژه­هایی که به صورت بر هم‌، درهم و ترکیب­شده­ای تصویر شده اند.

لیلی رشیدی – تیر ۱۴۰۱