امیر سنجابی بیش از بیست سال است که نقاشی میکند و بیشتر این دوران را به نقاشی انتزاعی پرداخته است نقاشیهای انتزاعی او مخصوصا در سالهای اخیر شدت و قدرت اجرائی قابل توجهی را به نمایش گذاشته و او را درمیان نقاشان آبستراکت معاصر ایران متمایز کرده است. آثار قبلی او - و همچنان در سطح های وسیع - با هدایت و جاری کردن رنگهای سیال و خم و راست کردن بوم قابل انعطاف – به شیوه ی پل جنکینز - صورت میگرفت و در نمایشگاههای پیاپی اش ، هر بار ماهرانه تر و

خوش رنگ تر می شد.

آثار نمایشگاه اخیر او منسجم تر و پر محتوی تر از گذشته، آفاق متفاوتی را نشانه زده است که با رنگهای انبوه و غلیظ و نواختهای کشیده ی افقی به فضاهای تازه ای دست پیدا میکنند این فضاها با رنگهای متضاد و از پیش تصمیم گیری شده و کمتر تصادفی چشم اندازه ای آشنایی را از ابر و آسمان و زمین را تداعی می کنند، بی آن که مستقیماً به چیزی از طبیعت گرداگرد اشاره داشته باشند و در انتها مجموعه هایی درخشان و خوش رنگ را به نمایش میگذارند؛ نقاشیهایی سرشار از حس و هماهنگی و ماجرا که با قوت و قدرت اجرا شده اند و اهمیتی خاص از سهل و ممتنع بودن در کار آبستراکت را به نمایش میگذارند و به محدودیتها و امکانات نامحدود هنری اشاره

می کنند که از نابترین دستاوردهای قرن گذشته ی ماست.

آیدین آغداشلو

خرداد ۱۴۰۳