مانترا برای من نیروی تکرار است. تکراری که در هر ضرباهنگ، فضایی عمیق و متعالی می سازد. این مجموعه، نه فقط بازنمایی بصری از الگوهای معماری ایرانی، بلکه سفری درونی به الیه های خاموش ذهن و روان من است. در این آثار، آجرها برایم دیگر تنها مصالح معماری نیستند، بلکه همچون هجاهایی از یک کالم مقدس کنار هم چیده شده اند. این تکرار، برای من نه به قصد سکون، بلکه برای کشف درون و درک هماهنگی است. رنگ ها در این مجموعه برای من چیزی فراتر از ابزار بیان اند؛ آن ها راهی برای دعوت به سکوت و تمرکز هستند. رنگ های تیره، گاهی آرامش و عمق درونی را در من بیدار می کنند و گاهی حال وهوایی سنگین و پرابهام می سازند، مرزی باریک میان تأمل و اضطراب. در کنار آن ها، رنگ های روشن و زنده، جریان احساسات و حرکت درونی ام را نمایان می سازند. هر رنگ و سایه، تالشی است برای رسیدن به معنا از دل تجربه های درونی ام. »مانترا« برایم تنها نمایش فرم ها نیست؛ تجربه ای درونی است. این آثار، از خالل رنگ ها و فرم ها، معنایی پنهان از درون من را آشکار می سازند - معنایی که تنها با نگاه متمرکز و تأمل برانگیز می توان به آن دست یافت. در این مسیر، به دنبال یافتن شکلی بیرونی نیستم، بلکه در جست وجوی شکل درونی هستم که در این تکرار، مرا به کشف خودم برساند. هر ضربه ی قلم برای من همانند هر تکرار ذهنی ام، گامی است به سوی آگاهی و هماهنگی. آفرینش این آثار، تمرینی در فرم و رنگ است؛ تالشی برای یافتن توازن میان سکون و حرکت، آشفتگی درونی و آرامش بیرونی. ً بازآفرینی کنم، بلکه برای درک ژرفای معنای نهفته در هر نقش و رنگ. هر اثر، گامی ست به سوی این مجموعه را نیافریده ام تا صرفًا درون من؛ جایی که تنها در آن، می توانم به کشفی عمیق دست یابم. 

حمیده مومن زاده