امیر سقراطی دراستیتمنت این نمایشگاه نوشته است: زوسادیسم یا حیوان آزاری پدیده ای است که انواع و اقسام گوناگون آن ریشه در تاریخ دارد و انسان از دیرباز خود را در آزار رساندن و شکنجۀ حیوانات مُحق می دانسته است. بنابر تحقیقات علمی بسیاری از کسانی که از آزار رساندن به همنوعان خود لذت می برند، حیوان آزاری برایشان امری پیش پا افتاده و معمولی تلقی می شود. روان های بیمار و وجدان های خفته در بستر بی عدالتی و ناحقی، آنجا که از آسیب رساندن به همنوع هراسی ندارد، کِی می تواند حیوان آزاری را خدشه ای به روان نازک و شکنندۀ طبیعت و هستی بداند؟

در جوامعی مانند ما تا زمانی که بحران ها در لفاف القاب و عناوین شیک، بسته بندی و عرضه نشوند، به چشم نمی آیند. از این منظر زوسادیسم عنوانی شیک برای بحرانی عمیق است که همواره در کشورمان با آن روبرو بوده ایم. معضلی که حقارت آدمی را در برابر ضعف هایش پیش چشم می آورد که چگونه ضعف انسان به ضعیف کشی بدل می شود. هشدار حامیان حقوق حیوانات نمی تواند راهگشا باد، مگر آنکه به درون خود رجوع کنیم و به وجدان خویشتن نظر بیاندازیم که چگونه می توان بر رنج های جنبنده ای افزود، اما خود رنج نبرد و حتی از آن لذت برد؟! در این میان، نگاه هنرمندانه با تاکید بر زوایای پنهان مانده از این موضوع حاد فرهنگی می تواند راهگشا و امیدوارکننده باشد و کورسویی را بگیراند و نوری هر چند کوچک را مشتعل کند تا شاید تلخی این معضل فرهنگی با رنگ هنر، طوری به چشم بیاید که هموطنان بیشتری نسبت به آن واکنش نشان داده و نسبت به حیوانات حساس تر و مهربان تر شوند و بدانند حیوان آزاری برای جان های روشن و آگاه شکلی از خودآزاری و آزردن انسانیت است.

طراح پوستر: استودیو پارسی / میلاد عیدیان
با حمایت : فرگالری