دهکده ازلی

دهکده ازلی نمایشگاهی است که درآن روایت انسانهای یک دهکده را به ما نشان می دهد، انسان هایی که عمر زیادی دارند، مرگ روحی نداشته و درابهام به نمایش در آمده اند . نه زمانی وجود دارد نه مکانی ، دهکده ای از هستی ، بدون نقطه آغاز و پایان با مردمانی که جوانی و زیباییشان ربوده شده و به جای چشم هایشان گودال تاریکی نقش بسته .
نقاش  در برخی آثارمغرضانه  با حذف پرسپکتیو سعی  در خلق فضایی معلق و بی روح و سرد در جهت تمرکز دربرانگیزش احساس و تاثیرگذاری  ژرف بر مخاطب گام برداشته است.
نقاشیهای مهناز بهرام نیا بر اساس یک ترکیب بندی خاص و منفرد بنا شده است و با بکارگیری  رنگهایی ، متناوبا گرم و سرد سعی شده مخاطب را با وجوه متفاوت و منحصر به فرد شخصیتهایی انتزاعی روبرو کند ... گاهی سرها بر چوبدستی غریب و متزلزل گاه بر پیکره ای حیوانی سوار است تا چیدمانی آبستره گون را تداعی کند .
شاهد فضایی چند منظوره  از نقاشی و پرفورمنس و موسیقی و انیمیشن توامان هستیم . فردی که وارد نمایشگاه میشود نا خواسته پای در دهکده ای ازلی ابدی با محیطی خیال گون و شخصیتهایی ابهام آمیز و مبهم می گذارد.

احسان نصری

The eternal village

The eternal village; is an exhibition that narrates about its people.
People who have a long life and they are haunted. They have been described in the world of uncertainty.
In this village, there is no time, no place. Life with no beginning and no end. With people who have lost their youth and beauty, and instead of their eyes, there is a hollow of darkness.
The painter deliberately omits the perspective to create suspension a cold and soulless atmosphere to influence the viewers more profoundly.
Mahnaz Bahramnia’s paintings are unique and special. She applies warm and cold colors alternatively to face the viewers with different aspects of abstract characters.
Sometimes she puts the heads on a single unsteady sticks, and sometimes on a animal to depict abstract structures.
We can see multiple atmospheres, painting, performance, music , and animation all at the same time.
The viewers who enter the exhibition, unconsciously walk into the eternal village. They will face the blurry atmosphere and characters.

Ehsan Nassri