«همپوشانی»

همراهیها همواره با اثرپذیری توامانند، خواسته و حتی ناخواسته. گاهی تعمدی و با میل وجودی ترجیح بر این گرتهبرداریها داریم حتی زمانی که در تکاپوی آن نیستیم علیرغم میل باطنی، تاثیراتی از پیرامون خود خواهیم گرفت. 
مجموعهی پیش رو تاکیدیست بر حقیقت اثر پذیری؛ نتیجهی همراهی جمعیست که نا خواسته از یکدیگر اثر گرفتهاند و در انتها، به عمد خود، به همپوشانی آثارشان پرداختهاند.