استعاره اصلی برای اثر هنری در نظریه هنرجدید کلمه "متن "است .جهان بیرون و درون متن ماهیتی دیالکتیکی دارد و در خلا شکل نمیگیرد . نسترن رحمن ، متن را با تکنیک نقاشی به تصویر کشیده است تا ظرفی برای مطرح کردن گوشه ای از چالشهای جهان معاصر باشد .
نادیده ،روایت بحران جنسیت درهزاره سوم است .روایات در قالب پیکره هایی ساکن با قطعی بزرگ با جمله ای از باربارا کروگر تاکید گشته‌‌‌‌‌‌ اند وحال به میزبانی مخاطب میروند و با رنگ و لعاب بسیار سعی در دیده شدن دارند. 
کلمنت گرین برگ در کتاب " میان خطوط " تاکید میکند همه چیز با خطاب آغاز میشود . خطاب تقاضایی برای قرار داد است ‌. در واقع نه تنها یک تقاضا باید خطاب شود تا موجودیت بیابد ، بلکه هرخطابی به خودی خود یک تقاضاست .
ناهمگونی ها و آرایش ویژه در عکسهای مجازی  از گذرگاه انتخاب ، از میان جملات باربارا کروگر میگذرند و متنی جدید را موجب میگردند که سرشار از معنی جملات اوست.
چالشهای اعتراضی به هویت جنسی و جهان مرد سالاری در آثار هنرمند با توجه به شاکله رازآمیز و چند پهلوی خود ، شایسته واکاوی و کد گشایی هستند که از رهگذر هنر معاصر مخاطب را دعوت به تاویل های گوناگون میکنند .