ناصرالدین شاه قاجار همه‌ی اسباب و لوازم عکاسی از دوربین گرفته تا امولوسیون و شیشه و نگاتیو را از فرنگستان با خود به ایران آورد الا کلمه‌ی Prendre را که به زبان فرنگیان همان «گرفتن» باشد.
ذات اقدس همایونی گویی بر زبان‌شان گرفتن نمی‌چرخید، بماند آن‌که دهش و دادن و انداختن و افکندن برازنده‌ی ایشان بود. همین شد که فرنگیان عکس را می‌گرفتند و سلطان قاجار می‌انداختند. گه‌گاه گوشه‌ی عکس‌ها مرقومه‌ای به تاریخ و تحریری چنین آمده است: خودمان انداختیم.
‌‌‌