افرا خاکزاد درباره اثار وی نوشته است که:
در نگاه اول کارهای نصرت نظامی دورنمایی کلی را هدف میگیرد، اما با اندکی تامل در مییابیم سازه های او جزییترین و روزمره ترین امور را در ذهنمان متبادر می¬کند. نقاشیهای نظامی حاکی از نظم، یکنواختی، تکرار و عاری از مبالغه اند، در عین حال عاطفی، مه آلود، پر رمز و راز با چشم اندازی فراخ و مسیرهایی پُر پیچ و خم که به لکهی نوری منتهی می شود. گویی به دنبال امیدی ست که در نهایت به انجام میرسد.
ماحصل سازه های او حجم هایی گرچه ثابت اند اما درونشان انفجار را میتوان حس کرد. خطوطی لغزان در آستانه ی یک انفجار و انهدام، سازه هایی متشکل از بافتهای منسجم و گاهی انفجاری ازآتشفشانی درونی، گویی مدام در حال فروپاشی اند. نظامی واقعیت و خیال را در هم می آمیزد. زمان و فضا را منهدم میکند. و آنی اَبدی از احساس و جهانی محض پدید میآورد.