عنوان:
تلخون، دلبر، دل‌خون سه تصویر از منظر ایرانی
نمایشگاه گروهی
هنرمندان: بهمن محصص/ هانیبال الخاص/ ژاره طباطبائی/ علی اکبر صادقی/ کامبیز درم‌بخش/ محمدعلی ترقی جاه/ محمد فاسونکی/ کوروش شیشه‌گران/ قاسم حاجی زاده/ کیومرث کیاست/ بهرام دبیری/ ایرج کریم‌خان زند/ نصرت‌الله مسلمیان/ علیرضا اسپهبد/ کیومرث هارپا/ نیلوفر قادری نژاد/ معصومه مظفری/ الهه حیدری/ بامداد رضوانیان/ راشین قربی/ مهرداد ختایی/ مسعود کشمیری/ جواد آتشباری/ شادی نویانی/ پیمان رحیم زاده/ سعید باباوند/ آهو حامدی/ ناصر بخشی/ محمد مساوات/ وحید چمانی/ مرتضی خسروی/ محمد شایسته/ مرتضی پور حسینی/ سمانه مطلبی/ امیرمهدی زاهدی/ لیلی رشیدی رئوف/ محمود ساکی/ ساوالان جماعتی/ مرجان قربانی/ آتنا دشتی/ فرناز فربد/ روژانو محمدزاده
تاریخ برگزاری: ۱۹ مرداد تا ۲ شهریور
____
پرتره پنجره ایست به درون انسانها و هرآنچه که این لایه‌های زیرین را آشکارتر می کند؛ پنجره ای به درون یک شخص یک نسل، یک ملت و یا به درون انسان، چنان که انسان است. گاه ارجاعی است وابسته به شباهت ظاهری به 《من》 یا 《تو》یی که روبروی نقاش نشسته است؛ و گاه هم ارجاع و نشانی پیچیده تر به چیز و کسی که اسم ندارد؛ به خلقیات و عادات؛ به درونیات و احوال؛ به فکرها، نگرانیها و دشواریها و امیال و خواستها و شورها و بسیاری دیگر.
مجموعه پرتره‌های پیش رو از چند نسل نقاشان ایرانی، در کنار تمامی تفاوت‌ها و خصایص، بازتابی از سپهر فرهنگی حاکم بر ایران، تخیل جمعی، امیدها، خواستها و اراده‌هاست. تصاویر هریک رویکرد بازنمودی از تصور و تخیل ایرانی با همه تالماتش است. در این میان سه رویکرد مشترک در برابر فضای فرهنگی و ذهنی هنرمندان بازجسته و دسته‌بندی شده است:
آنجا که زیادت تلخی روزگار، بن بست‌ها و ناامیدی‌ها چنان راه را بر ذهن و تخیل بسته که جز تصویری تخریب‌شده، سیاه و زوال یافته را نمایش می‌دهد، تلخون نام گرفته است.
آنجا که از پس تمام دشواری و تالم، هنرمند کورسویی برای یافتن یا ساختن زیبایی، یا بیان زیبایی‌شناختی نو جسته، دلبر نام یافته است.
و آنجا که در گمگشتگی‌ها و سردرگمی‌ها، نوید جستجو و تلاشی برای ساخته‌شدن امید و تصویری نو و بازسازی تخیل به چشم می‌خورد خون دل، خرج ساختن تصویر دیگری شده، دل‌خون خوانده شده است.
