شبنم جهانشاهی در آثارش عمدتا به کندوکاو در مضامین مربوط به فردیت می پردازد، او در نقاشی هایش غالبا پرتره انسان را به تصویر می کشد و همواره وجوه پنهانی و فردی آنها در جهت نمایش تأثیرات محیط بیرونی مانند خانواده، اجتماع و تاریخ برایش از اهمیت زیادی برخوردار است. پایه و بستر اصلی آثار هنرمند را انسان و احساسات متناقض و درهم پیچیده او شکل بخشیده اند. دغدغه ی جهانشاهی مسائلی چون هویت، جنسیت و تناقضاتی مانند حضور توأمان درد و آسودگی، غم و شادی و ... است که در مجموعه های مختلف وی حضوری همیشگی داشته اند. هنرمند با کنار هم قرار دادن عناصر متناقض سعی در بیان بی پرده مفاهیم ذهنی خود دارد. جهانشاهی در مجموعه ی «تنیده» از ارتباطات و اتفاقات کوچک روزمره الهام گرفته و با ابزار مداد پرتره نگاری هایش را خلق کرده است. پرتره های جهانشاهی اساسا از دو بخش درونی و بیرونی الهام گرفته شده، در برخی آثار هنرمند به ترسیم کردن ماسکی از چهره ی خودش دست زده است و در آثاری به واسطه ی نخ و دوختن بر پارچه و به تصویر کشیدن طره های مو به نمایش وجوه درونی تر خودش پرداخته است. بخشی دیگر پرتره هایی از افرادی هستند که هنرمند نگاهی از بیرون به آنها داشته و در پی کندوکاو و جستجوی درونیات آنها است. آثار دیگر نمایشگاه را چیدمان هایی از اشیا حاضر و آماده شکل داده اند، جهانشاهی این اشیا را از زمینه اصلی شان جدا کرده و بیانی استعاری به انها الصاق می کند. او با انتقال فضایی زجر دهنده و توأمان با آسودگی در پی شکل دادن گفتگو با مخاطبانش است.
