بگذارید نفت بخورند!
از سال ۱۲۸۷ شمسی، هنگامی که ویلیام ناکس دارسی یک مخزن غنی از نفت را در جنوب غربی ایران کشف کرد، این صحبت رایج در ایران آغاز شد، که نفت، آیا مخزنی غنی از برکت است یا تفرین؟ در میان تمام شعارهایی که بعد یا حتی قبل از انقلاب در ایران سروده می شد، شعار آوردن پول نفت به سفره های مردم بیش از همه تکرار شده است.
سفره به منزله ی شیء سفره یک شیء مقدس بود که با رنگ های گرم و روشن و عشقی ناب بافته و پوشیده می شد از نمادهایی چون برکت و امید سفره ها را بر روی زمین می گذاشتند تا برای باران و سیراب شدن زمین خشک دعا کنند
نقاشی و اینستالیشن گونی های خالی برنج، پارچه های فرسودهی قلمکار، کارتن های حمل ونقل با رنگ و قیر پوشیده شده اند، این لایه های به هم دوخته شده نمادی از چگونگی ادغام نفت با زندگی روزمره ی ماست.