;
به نام او
جنگ را وارونه کن!
در دوران ما، آرامش را به سختی می توان یافت...
عکس ها خود گواه ِ این پریشانی هاست ...
اخبار جهانی به مثابه بمبِ انفجاری در مغز است ...
هر روز سقفی می ریزد ، کودکی می میرد یا یتیم می شود.
در این میان دیگر عشقی در کار نیست .
سلاح همچون زبان عشق سخن می گوید و زبانِ آتش ، زبانِ صلح را در اختیار !
من چه کنم ؟! تو چه خواهی کرد ؟ ما چه خواهیم کرد ؟! ...
آبراهام مازلو
عشق، این توانایی را به آدمی میبخشد که چهرهی راستین خود را نشان دهد، شکفته شود، سلاحهای دفاعی خود را رها کند و بگذارد نه تنها از نظر جسمی، که از نظر روانی و معنوی نیز به کلی برهنه شود.
جواهر لعل نهرو:
جنگیدن مردم با هم و کشتن یکدیگر نابخردانه ترین کاری است که انسان می تواند بکند؛ این کار برای هیچ کس ثمری ندارد.
ریچارد کاردینال کوشینگ:
بیایید پیش از آنکه خیلی دیر شود و زمان بگذرد، باور خود را از زنجیره ی واکنشهای اتمی انفجاری به زنجیرهی واکنش عشق خداوندی دگرگون سازیم. عشق، عشق به خدا و سایر انسانها؛ این فرمول خداوند برای آرامش است.
صلح جهانی دعای هر روزمان باد .
آمین
بهزاد بادامی - شهریور 1395
ما تمامِ مردمِ جهان از جنگ متنفریم..
از موشک و خمپاره و تفنگ متنفریم..
ما زمینمونو پُر از درخت می خوایم نه مین..
از سیمِ خاردار و بُمب و فشنگ متنفریم..
پرچمِ سپیدِ صلحمونو برافراشته کن..
ما مردمِ جهان از حکومتِ نظامی متنفریم..
از استبداد و چپاول و خودخواهی متنفریم..
ما آرامش می خوایم به جایِ صدایِ انفجار..
ما از نسل کشی و خونخواری متنفریم..
پرچمِ سپیدِ صلحمونو برافراشته کن..
ما مردمِ جهان از سلاحِ گرم و سرد متنفریم..
از سلاخی شدن کودک و زن و مرد متنفریم..
از شلیکِ گلوله به بهانه ی رسیدن به صلح..
از سرباز و کلاه خود و رژه و نبرد متنفریم..
پرچمِ سپیدِ صلحمونو برافراشته کن..
پرچمِ سپیدِ صلحمونو برافراشته کن..
تا تمامِ جنگ طلبا به درک واصل شن..
تا دیگه نتونن به طبلِ بزرگِ جنگ بکوبن..
تا شاید سازنده هایِ بمبِ اتم عاقل شن..
پرچمِ سپیدِ صلحمونو برافراشته کن..
با من بلند فریاد بزن : مرگ بر تفنگ..
مرگ برفاشیست ، مرگ بر فشنگ..
زنده باد صلح ، زنده باد صلح ، زنده باد صلح..
مرده باد جنگ ، مرده باد جنگ ، مرده باد جنگ.
شعر : ماهان حیدر