;
وقتی سپیده زد
نمایشگاه من تلفیقی است از خشونتهای جنگی در مقابل صلح ولطافتی که آرزوی زیستن در آن را دارم.
جهانی سرشار از تضاد...
درد ناشی از دیدن ویرانه ها و چشم های گریان پسرک جنگ زده و لذت گوش سپردن به آواز گنجشکها وقتی که سپیده میزند.
در این مجموعه تلاش کردهام یاس ناشی از دیدن بیرحمی اسلحه و موشک را با تصاویری شاعرانه و صلحآمیز تعدیل کنم.
لطافتی که با اردوگاههای کار اجباری، با مادران فرزند از دست داده، با مخروبههای جنگی، استخوانهای شکسته و دفرمه شده و ماسکهای حفاظت از گازهای شیمیایی در تضاد هستند.
و البته در سیاهی زمینه این جهان خشونت طلب، روشنایی رنگهای صلحآمیز، درخشندگی بیشتری دارند.
در این دنیای موازی که سعی به تصویر کشیدنش داشتهام، همچنان پرندگان میخوانند، درختان زیباترین و خوشرنگترین شکوفهها را میدهند، مادرانهترین لالاییها خوانده میشوند و فرشتگانی که با چشمان سر دیده نمیشوند، در آسمان و روی زمین این حیات مادی و خشونتزده را تلطیف میکنند.
امیدی که علیرغم قتلعامها، آتشبارانها و صدای کرکننده شلیکها و انفجارهای قریبالوقوع هستهای این جهان را قابل زیستن میکند...
Narges Mousavi - Mixedmedia on cardboard - 32x45 cm -1396
When It Dawned
My exhibition is about the contrast between coarseness of war and elegance of peace that I long for.
The world is full of contradiction;
The pain of seeing war-torn lands and children of war with tearful eyes blend with the pleasure of waking up at dawn to the sound of sparrows singing.
In this collection, I attempt to conceal the agony brought about weapons and missiles with a poetic touch.
Grace versus ugliness of forced labor camps, mothers who have lost a child, ruined cities, broken bones and gas masks.
Indeed, bright colors of peace prevail over darkness of violence.
In the world that I present to you with this exhibition, birds continue signing, trees are in blossom most beautifully, lullabies sung affectionately, and invisible angels in the sky and on land turn cruelty of material world into kindness.
The hope is that despite all carnages, blazes, crashing sounds of firing and nuclear threat, the world will remain a livable place.
When It Dawned