آستیگماتیسمِ آسفالت روده
در این شهر شلوغ و پرهیاهو (تهران) و در دورانی که همه چیز با سرعت
عجیبی عجین شده است، سِد مِتّی (سیّد مهدی فاطمی‌نسب) زندگی و
آدم‌های بیشمار و شرایط متعدد و احساساتش را در آنی با طنزِ
فراواقعگرایانه و تاثیرگذار و رسایش می‌آمیزد و در لحظه با ساده‌ترین و
سهل‌الوصول‌ترین مواد و وسائلی که در اختیار دارد، به تصویر می‌کشد.
مجموعه‌ی سه دسته از این خاطره‌نگاری‌های
مصّور طی چهار-پنج سال اخیر است: دسته‌ی نخست کارهای مربوط به
سال‌های پایانیِ دهه‌ی هشتاد خورشیدی که در وسائل نقلیه‌ی عمومی
اعم از مترو، اتوبوس‌های شهری و ... تصویر شده‌اند؛ دسته‌ی دوم در دوران
خدمت سربازی و پُستِ برجک و شرایط خاص آن دوره تصویر شده‌اند که
کاغذهای خط‌دار و خودکار و عطر، در بیشتر اوقات تنها وسائلِ موجود برای
کار بوده‌اند؛ و دسته‌ی سوم کارهایی که بعد از پایان خدمت تا امروز به
تصویر کشیده شده‌اند. سِد مِتّی، یادداشت‌های تصویری‌اش را نمود
زندگی‌اش در این دنیای آشفته و پرهمهمه می‌داند که با طنزی تلخ یا
شیرین می‌شود با تمام سختی‌ها و دشواری‌هایش کنار آمد و ادامه داد و
هر روز دوباره به دنیا آمد.
نگارخانه مهروا
