نقاشى هایم تعمق در تجربه زیسته ام و زندگى فکرى ام می باشد، شبیه نگاه کردن به آینه شکسته و لکه هایى بر آن، که از وراى آن تصاویرى چند پاره، نه چندان واضح و تصاویرى از گذشته، خاطره هاى کهنه خاک گرفته تا آینده مبهم، وهر چه که هست مهم این است که به زبان مشترک دقیقى ازاین دو زمان نرسیده ام.