کاوه گلستان (۱۳۲۹، آبادان - ۱۳۸۲، سلیمانیه عراق) با نام اصلی سید کاوه تقوی شیرازی عکاس، خبرنگار، مستندساز و فیلمبردار ایرانی بود. وی ابتدا در ایران تحصیل کرد و سپس از ۱۳ سالگی برای ادامه تحصیل به انگلستان رفت. کاوه گلستان، فرزند فخری و ابراهیم گلستان، همسر هنگامه گلستان و پدر مهرک گلستان است. او به داستاننویس، کارگردانی سینا و عکاسی و خبرنگاری مشغولیت داشت. انتشار عکسهای او از انقلاب ایران و جنگ ایران و عراق در بسیاری از مطبوعات معتبر خارجی، نام او را در میان خبرنگارعکاسان بینالمللی به نامی آشنا تبدیل کرد.
کاوه گلستان کار حرفه ای عکاسی را در ۱۳۵۰-۱۳۵۱ با اولین ماموریت مطبوعاتی اش که تهیه عکس و گزارش جنگ در ایرلند شمالی بود شروع کرد. در سالهای ۱۳۵۴ تا ۱۳۵۶ سه مجموعه عکس «روسپی»، «کارگر» و «مجنون» را ثبت کرد. تهیهی ۶۱ عکس مجموعهی «روسپی» در محلهی شهر نو، حدود یک سال و نیم به طول انجامید.
از سری کتاب های منتشر شده از گلستان می توان به قلمکار، گلاب و شورش اشاره کرد. در سال ۱۳۶۲ با زن و فرزندش به لندن رفت و در آنجا آژانس عکس ریفلکس را با چند عکاس دیگر تاسیس کرد. کاوه گلستان از سال ۱۳۷۳ به تدریس عکاسی در دانشکدههای هنری و از سال ۱۳۷۸ به عنوان فیلمبردار شبکهی بیبیسی مشغول به کار شد. کاوه در ثبت حقیقت میگوید: «میخواهم صحنههایی را به تو نشان دهم که مثل سیلی به صورتت بخورد و امنیت تو را خدشهدار کند و به خطر بیندازد. میتوانی نگاه نکنی، میتوانی خاموش کنی، میتوانی هویت خود را پنهان کنی، مثل قاتلها، اما نمیتوانی جلوی حقیقت را بگیری، هیچکس نمیتواند.»
این هنرمند ایرانی در ۱۳ فروردین ۱۳۸۲ در حین ماموریت تصویربرداری برای شبکه خبری بیبیسی در خط مقدم جنگ آمریکا علیه عراق، در شهر مرزی کفری، بر اثر انفجار مین جان باخت.