"پرسونا" در لغت به معنای نقاب و صورتک است و ریشه آن از کلمه­ای لاتین، به معنای صورتک تئاتر، مشتق شده است. در تئاتر روم باستان در نمایش­هایی موسوم به "میم" بازیگر برای تغییر شخصیت از صورتک استفاده می­کرد. این صورتک­ها به بازیگر امکان بازی همزمان در چندین نقش متفاوت را می­داد و مسئله­ی نیاز به بازیگران متعدد را حل می­کرد.

     پرسونا بعدها در بافت­های متعددی مورد استفاده قرار گرفت. مفهوم واژه پرسونا در مکتب روان‌شناسی تحلیلی توسط روانشناس سوئیسی کارل گوستاو یونگ چنین بیان شده: چهره‌­ای اجتماعی که فرد به دنیای بیرون ارائه می‌کند.

     این نمایشگاه گروهی با سه رویکرد متفاوت به بازنمایی و بررسی مفهوم "پرسونا" در قالب زیورآرایه می­پردازد. اران ابراهیمی، نازنین مولایی و غزاله ناصری هر یک به نوبه­ی خود آثاری خلق کرده­اند که نه تنها به تبیین مفهوم "پرسونا" می پردازند بلکه مرزهای آنچه در کشور ما طراحی زیورآرایه خوانده می­شود را نیز به پیش رانده­اند. پرسونا در این سه مجموعه تنها یک دستمایه­ی بصری صرف نیست و ما شاهد برخوردی عمیق­تر و درکی شخصی­تر از این مفهوم هستیم. این آثار که در نسخه­های محدود ارائه می­شوند حجم­ها و تصاویری هستند که به حکم زیورآرایه بودنشان در رابطه­ای نزدیک و همیشگی با "تَن" قرار دارند، و این خود محدودیت­ها و نیز امکاناتی را پیش روی هنرمندان قرار داده که به آثار رنگ و بوی متفاوتی بخشیده است.