ایماژ کارخانه (صنعت؛ سرخوردگی)

پذیرفتن واقعیتی که تکرار میشود از

قدرت و حیات تجربه سرخوردگی حکایت میکند.

آلبرت هیرشمن

چــه ایمــاژ چــه ایمــاژ از رمــق افتــاده از رمــق افتــاده ِ ای! چــه ویتریــن ای! چــه ویتریــن ِ درخشــان درخشــان پرطمطراقــی از امیدهــای آینــده بــر طمطراقــی از امیدهــای آینــده بــر ویرانه ِ هــای گذشــته. ایمــاژ هــای گذشــته. ایمــاژ صنعــت و ســازه صنعــت و ســازههایش را در سراســر ایــن کــره خاکــی می هایش را در سراســر ایــن کــره خاکــی میگویــم کــه گویــم کــه ِ سراســر هســتی مــا را از ریــز و درشــت، تابــع خــود کــرده اســت. نقطــه ویرگولــی کــه نــه میشــود ادامــه ادامــهاش بدهیــم نــه بــه حــال خــود رهایــش کنیــم. چــه بخت اش بدهیــم نــه بــه حــال خــود رهایــش کنیــم. چــه بختبرگشــته برگشــتههایی هســتیم مــا! هایی هســتیم مــا! نــه می نــه میتوانیــم چشــم ببندیــم و خامــوش باشــیم نــه دیگــر می توانیــم چشــم ببندیــم و خامــوش باشــیم نــه دیگــر میتوانیــم فهم توانیــم فهمپذیــرش کنیــم. الیه پذیــرش کنیــم. الیههــای درهم هــای درهمتنیــده تنیــده ِ کـه تـا ناکجـا رفتـه اسـت؛ سـاز و کاری مبهـم کـه در عیـن ناممکـن کـردن زیسـتن، زیسـتن مـا را هـم ممکـن می ِ کنــد. زیســتن کنــد. زیســتن ســرخورده از فــردا و فرورفتــه در ســ ســرخورده از فــردا و فرورفتــه در ســ ِ پری کــردن پری کــردن لحظــه حــال. ایمــاژی کــه از کارگــران تــا لحظــه حــال. ایمــاژی کــه از کارگــران تــا مصرفکننــدگان را در تقاطعــش هم کننــدگان را در تقاطعــش هم ِ سرنوشــت کــرده اســت. یکــی درد سرنوشــت کــرده اســت. یکــی درد ِ نــان دارد و بــر طبــل توســعه میکوبــد ِ نــان دارد و بــر طبــل توســعه میکوبــد ِ و دیگــری مصــرف و دیگــری مصــرف حداکثــری می حداکثــری میکنــد تــا تمــام شــود. ایــن چرخــه پایان کنــد تــا تمــام شــود. ایــن چرخــه پایانناپذیــر ادامــه دارد و مــن هــر ناپذیــر ادامــه دارد و مــن هــر ِ بــار در برابــر ِ آن بــه نظــاره نشســته ام تــا بــه دنبــال توضیحــی باشــم کــه بــه نقطــه ویرگــول منتهــی نشــود.