نمایشگاه «به رنگ سپید» تلاشی‌ست برای کاوش در ظرفیت‌های بصری، مفهومی و نمادین رنگ سفید در هنر معاصر ایران. سپید در این‌جا نه صرفاً یک رنگ، بلکه حال و هوایی‌ست که آثار در آن تنفس می‌کنند؛ فضایی از مکاشفه، خلأ، سکوت، و گاه اعتراض.

در این نمایشگاه، آثاری از چند نسل از هنرمندان معاصر ایران گرد هم آمده‌اند؛ هنرمندانی که هر یک به‌گونه‌ای متفاوت با مفهوم «سپیدی» درگیر شده‌اند. با این حال، در روند انتخاب آثار، به‌دلیل محدودیت‌های موجود، رویکردی منعطف اتخاذ شده است؛ برخی از آثار نه الزاماً با محوریت رنگ سفید، بلکه با حضور غالب سپیدی در زمینه یا فضای بصری‌شان انتخاب شده‌اند تا ضمن حفظ تنوع بیانی و نسلی، رویکرد کلی نمایشگاه نیز حفظ شود.

«به رنگ سپید» دعوتی‌ست برای تأمل در مرزهای دیده‌نشدن و نمایان‌بودن، میان حجم و خلأ، میان حضور و غیاب. رنگی که در سکوت خود، سخن می‌گوید.